Afgelopen zomer hebben wij (Christien,Rob, Hanna & Judith en Ad, Truus, Remco & Jolinda) gefietst van Caen (Frankrijk) via Zuid Engeland en Belgie naar Soest/Ede in Nederland. Een tocht van van ruim 800 km. Wij zijn vertrokken op dinsdag 6 juli en kwamen thuis aan op dinsdag 20 juli 2004. Wilt u meer weten mail dan naar fietsen@robblom.com .

Verslag vakantie 2004 gemaakt door Truus van Otterloo                       naar de site van robblom.com

 Afgelegd met bepakking  800 km.

Za 3 juli

Rob haalt Jolinda en mij op in Ede samen met Christine en Hanna. De reis gaat prima, de fietsen kunnen op de aanhanger. Om 4 uur zijn we op de camping in Ranville.  Het is er prachtig weer. Christine en ik fietsen ’s avonds via de Pegasusbrug naar Ouistreham. Hiervandaan kunnen we eventueel oversteken naar Porthsmouth. We bekijken de vaartijden en tarieven.We bestellen een brood en 4 bolletjes (denken we) voor de volgende ochtend.

Zo 4 juli

O ja, baguettes zijn geen bolletjes maar dunne stokbroden. We hebben dus brood genoeg voor de hele dag.Rob gaat vanochtend terug naar huis. Het regent de hele ochtend. ’s Middags zijn er nog buien. We fietsen met ons vieren naar het strand bij Franceville-plage via Amfréville waar een grote rommelmarkt gehouden wordt. We lopen er een poosje en kopen wat kleine dingen + een grote zak snoep die we later voor de kinderen verdelen. Verder richting strand is een natuurgebied met een vogelkijkhut. Over een hobbelig wandelpad fietsen we verder. Het strand is heel breed, het kost minstens een kwartier om het water te bereiken. Terwijl we dat doen, breekt er een flinke bui los. Gelukkig is die maar van korte duur, zodat we op de terugweg weer opdrogen.

Ma 5 juli

 Het is mooi weer. We fietsen met elkaar naar Caen langs de Orne. Omdat het eb is staat het water hierin ook laag; een vreemd gezicht. Caen is een grote drukke stad. Van een oud kasteel staan alleen nog maar de muren. Later leren we dat er in Caen in de oorlog veel verwoest is. Om 3 uur zijn we terug op de camping, om 4 u komen Rob, Judith, Ad en Remco samen met Thomas die de auto dezelfde dag weer terug zal brengen. Ad filmt ’s avonds de Pegasusbrug en het museum daarbij. Later leren we klaverjassen. We kunnen met z’n allen in de grootste tent met wat passen en meten, fijn! Dat zullen we nog veel nodig hebben.

Di 6 juli, 50 km

Stralend weer. Op weg naar Bayeux, met bepakking. De eerste helft fietsen we langs het strand, de tweede helft niet meer. Dan komen er steeds meer heuvels en auto’s. Overal zijn monumenten en herdenkingsplaatsen over D-day. Daarvoor zijn we naar dit gebied gekomen. In Arromanche stoppen we na een stevige klim voor een 360° film, en een mooi uitzicht op de zee. Hier werd trouwens al duidelijk wie er met de fiets goed kan klimmen en wie niet……...

Wo 7 juli, rustdag

In Bayeux staan we op een camping municipale vlak naast een overdekt zwembad. Het is helaas erg regenachtig. Hanna, Judith en Jolinda gaan zwemmen. Ze moeten wel een badmuts kopen, anders mogen ze er niet in. Wat zien ze er charmant uit ... 

We zitten dicht bij het centrum, de volwassenen van ons gezelschap lopen naar het museum over de slag om Normandië. Op de terugweg bekijken we de grote kerk in de oude stad.

’s Avonds gegeten bij Mac Donalds, ook al op loopafstand.

Do 8 juli, 65 km

Het weer lijkt op dat van gisteren. Na lang aarzelen stappen we toch maar op. De wind is oost, net wat we nodig hebben. In de loop van de dag wordt het gelukkig steeds droger. We fietsen via Carentan naar een winderige camping bij Utah Beach.

De camping ligt pal langs het strand. We vinden er bijzondere schelpen die we in Nederland nog nooit hebben gezien. Ook zijn er (mossel?)vissers in de weer. Ze hebben lage netten in zee staan en komen de oogst met trekkers ophalen. Ook hier vlakbij weer gedenktekens en een monument. De camping heeft een openluchtzwembad waar Hanna, Judith en Jolinda natuurlijk weer gaan zwemmen, al is het water koud.

Rob heeft een gebroken spaak en zal morgen naar een fietsenmaker moeten.

Vr 9 juli, 45 km

Vandaag is het droog en het wordt steeds zonniger. We fietsen naar Cherbourg.

Rob en Remco nemen een langere route langs de fietsenmaker (65 km) Wij (de anderen) beginnen rustig aan langs het strand en gaan daarna het binnenland in. Na een mooie picknickplek bij een beek blijkt er een kilometerslange klim te volgen. Ook daarna gaat het steeds meer omhoog dan naar beneden. Vlak voor Cherbourg kijken we dan ineens vanaf een enorme hoogte over de stad uit. Rob en Remco komen iets later dan ons op de camping aan. Ook deze camping ligt weer vlak aan zee. Bovendien is er een groot overdekt zwembad waar we gratis in mogen. Onze waterratten maken daar dankbaar gebruik van en deze keer Christine ook.

De boot naar Portsmouth wordt voor morgen alvast besproken, de keus is gevallen op de snelle boot, die er 3 ½ uur over doet.

Za 10 juli, 20 km

We zijn ruim op tijd bij de haven. Omdat de boot vertraagd is, zitten we urenlang op troosteloze parkeer- en wachtplaatsen, steeds een stukje verder na kaart- en paspoortcontroles. Gelukkig is het mooi weer. Om kwart over 2 vertrekken we dan. Omdat we met de fiets als eersten de boot op mogen, vinden we een mooie zitplaats bij het raam. Buiten is maar een heel klein dek waar we af en toe heen lopen.

De zee is rustig. Om half 6 komen we aan, in Engelse tijd is dat half 5. In Portsmouth varen we langs een hele grote haven met veel marineschepen.

We besluiten om niet de camping in de stad te nemen, maar het valt niet mee om de weg eruit te vinden. Links fietsen is  behoorlijk wennen. Je weet niet waar je moet kijken als je een van de vele drukke rotondes moet nemen. Bovendien regende het. Maar we komen uiteindelijk veilig in Southbourne op de camping. Eigenlijk is het meer een caravanpark waar we met permissie een nacht mogen staan. Jammer genoeg kunnen we hier geen broodjes bestellen zoals in Frankrijk.

Het is ’s avonds een uur eerder donker, ook daar moeten we rekening mee houden.

We zoeken een route voor de volgende dag. In dit gebied zijn niet veel campings en er is weinig keus in wegen. We zullen de eerste dagen over drukke wegen moeten fietsen.

Zo 11 juli, 45 km.

Deze dag begint met regen, later wordt het droog. We hebben wel de wind mee.

We vinden onderweg bordjes met “Southcoast Cycle Route”. We denken dat die voor ons wel geschikt is en proberen ze te volgen. Het eerste stuk gaat goed, over een rustige weg. Maar blijkbaar ontbreken er hier en daar wat bordjes zodat we een paar keer verkeerd rijden. Voor het overige veel drukke wegen…….wat doen we hier eigenlijk. Vlak voor de camping in Littlehampton worden we dan ook nog overvallen door een stortbui.

We blijken maar een paar kilometer verwijderd te zijn van Arundel, een oud stadje met een groot en beroemd kasteel. We fietsen er ’s avonds nog even heen.

De kinderen vermaken zich met voetballen op de camping.

Morgen willen we wat verder fietsen, zodat we dit drukke gebied uit zijn.

Ma 12 juli, 75 km.

De ochtend begon weer regenachtig, maar alweer werd het gedurende de dag steeds droger. De eerste helft van deze tocht voerde ons naar Brighton, het toppunt van alle verkeersdrukte tot nu toe. Het was net als fietsen door Amsterdam. Het is voor de Britten een hele belangrijke badplaats. We zagen de pier met pretpark en het Royal Paviljon, ooit gebouwd voor een spilzieke koning (George IV). Vanuit Brighton gaan we het binnenland in. Dat betekent: heel veel klimmen, kilometerslang! Een eind verder komen we bij de Devil’s Dyke.

Een mooi uitzichtpunt op 248 m. hoogte op de South Downs. Bovenop eten we een ijsje en kijken naar het prachtige landschap voor ons dat vanaf deze hoogte vlak lijkt. Vol goede moed beginnen we aan de afdaling, maar beneden aangekomen blijkt het ook daar nog veel klimmen en dalen te zijn. Als we dan ook nog eens verkeerd rijden wordt het voor de zwaksten onder ons behoorlijk zwaar.  Om half 8 ’s avonds komen we aan op “Heaven’s Farm” in Dane Hill.  Heerlijk veel ruimte hier, en rustig op de vliegtuigen na. De beheerder toont  zich onthutst over het feit dat we door Brighton zijn gefietst. Morgen gaan we zeker niet zover als vandaag. Mijn benen moeten even kunnen herstellen.

Di 13 juli, 30 km

We fietsen van Dane Hill naar Horam. Dit is gelukkig niet zo ver.  De heuvels worden al minder en het is mooi weer. Onderweg ligt er een dode das langs de weg. Een triest dieptepunt na al heel veel dode konijnen, egels, vogels……. Er wordt hier in Engeland hard gereden.

Wo 14 juli, 47 km

Tijdens het opruimen is het droog, daarna begint het te motregenen. ’s Middags wordt het gelukkig steeds beter. De fietstocht naar Biddenden begint met een flinke klim, maar daarna kunnen we veel dalen met korte klimmetjes ertussen. Vandaag voor het eerst mooie rustige weggetjes. De camping waar we aankomen is een enorme vlakte met een paar tenten. Een van onze gastankjes is al een paar dagen leeg, maar we kunnen die in Engeland moeilijk omruilen. Ze hebben hier een ander merk. Hopelijk houdt het andere tankje het nog een tijdje.

Do 15 juli, 50 km.

Biddenden- Capel la Ferne (tussen Folkstone en Dover)

Een hele fijne fietstocht vandaag. Rob krijgt een lekke band, maar hij heeft een reserveband bij zich. In Folkstone doen we boodschappen, en we kunnen zowaar ook het gastankje omwisselen. De camping waar we naartoe willen ligt richting Dover, bovenop de krijtrotsen. Het is een zware klim, maar het levert wel een prachtig uitzicht op.

’s Avonds komt er mist opzetten. Rob informeert telefonisch over de overtocht morgen. De boot van half 1 vaart niet, we moeten die van kwart voor 3 nemen.

Vr 16 juli, 17 + 20 km.

Nog steeds mist. De tocht naar Dover is één lange afdaling. Ook voor deze overtocht moeten we weer lang wachten op een parkeerterrein. Er gaan op deze boot veel vrachtwagens mee. Er is ook ruimte om buiten te zitten. Halverwege de tocht varen we onder de wolken vandaan en is het ineens erg lekker weer. Dat is een vreemde gewaarwording.

De boot doet er 2 uur over. Door het tijdsverschil is het echter al 6 uur als we van de boot af komen. Na enige tijd fietsen dringt het tot ons door dat de boot een heel stuk ten zuiden van Duinkerken is aangekomen. We moeten dan ook nog een heel eindje fietsen, Om 8 uur komen we op de camping aan, deze ligt ook weer  aan zee.We kopen op de camping friet, zodat we snel iets kunnen eten.

 ' s avonds wandelen we nog even naar zee en zien de zon zinken in de... ..

Za 17 juli, 65 km

Een vreemde dag.

Allereerst zwaaien we Remco uit die heeft besloten om alleen naar huis te gaan fietsen. Hij denkt dat in twee dagen te kunnen halen. Het is al erg warm, maar hij gaat in trui en lange broek, zoals altijd. Als wij daarna willen vertrekken blijkt Judith een lekke band te hebben. Die is gelukkig snel geplakt. Het is vervolgens een hele toer om op de juiste weg te belanden. Doordat de wind is gedraaid, hebben we die vandaag helaas niet in de rug. Er zijn erg veel kriebelende onweersbeestjes in de lucht. Als we op de gezochte fietsroute zijn beland, blijken we die in omgekeerde richting te fietsen, dus zoeken we toch maar een andere weg. Ondertussen is het zo’n 30 graden en dreigt er een donkere lucht die steeds dichterbij komt. Als we om 4 uur besluiten te schuilen bij de Lidl in Gistel blijkt dat een goede keus. Er breekt noodweer los van een uur met hagel, en windstoten. Daarna was het nog maar 17 graden. Als dat afgelopen is fietsen we door naar Jabbeke, 10 km. Onder Brugge.

Remco belt ’s avonds om 10 uur dat hij richting Goes fietst.

Zo 18 juli , 67 km.

Jabbeke- Middelburg

Tegenwind vandaag. We fietsen dwars door Brugge en houden daar een korte stop. Later eten we bij Sluis   en we varen over de Westerschelde bij Breskens. Op de boot komen er na verder mooi weer hele donkere wolken. Weer volgt er een wolkbreuk waarvoor we in Vlissingen schuilen. We kamperen in Middelburg. ’s Avonds gaan we de binnenstad even in. Remco belt om 12 uur ’s avonds dat hij thuis is aangekomen (hij heeft vandaag 210 km. gefietst).

Ma 19 juli, 90 km

We gaan proberen in 2 dagen thuis te komen. Het is prachtig fietsweer en de wind is gunstig. We fietsen via Goes naar Yerseke waar we met een pont overvaren naar Tholen. Dat is een leuke vaartocht van een half uur. Daarna kunnen we een fietspad volgen langs de zuidkant van Tholen naar steenbergen. We fietsen door tot we om 6 uur in Standddaarbuiten op een boerencamping zijn. De bewegwijzering daar leverde wel wat vraagtekens op, maar met wat vragen hebben we het dan toch gevonden. Morgen naar huis?

Di 20 juli, 55/105 km

We staan vroeg op om op tijd weg te kunnen. Helaas gaat het al snel regenen, maar we gaan toch, want we willen nu naar huis. Rob pompt nog 1 maal zijn band op en……. Jawel hoor, lek! De reserveband is al gebruikt, dus fietst Ad naar Zevenbergen (met dank van Rob!), 7 km verder, heen en weer om een nieuwe band te kopen. Daarna nog 120 km dor de regen te moeten fietsen lijkt hem te veel van het goede. We besluiten om in Gorkum op de trein te stappen. Dat betekent nog  50 km fietsen, maar het weer knapt gelukkig op. Gezamenlijk nemen we nog de pont bij Gorkum en eten een ijsje. Daarna volgt het afscheid.

Ad, Jolinda en ik stappen op de trein; Rob, Christine, Hanna en Judith fietsen door naar Soest.

 Snelste sprinter:    Remco   (maar hij had ook het kleinste verzet)

Grootste eetlust:    Judith    (wilde elke dag wel naar een restaurantje)

Beste kok:              Rob   (kookte elke dag met inschakeling van hulptroepen)

Eerste uit bed:      Christine  (zette elke ochtend thee)

Langzaamste fietser: Truus   (kon niet snel naar boven en durfde niet snel naar beneden)

Slechtste weervoorspeller:  Ad   (elke ochtend keek hij naar de lucht en zei dan dat het de hele dag wel zo zou blijven, hetgeen nooit zo was.

Blijven over: Jolinda en Hanna : beide gezellig en verdraagzaam.

 naar de site van robblom.com